Ξεκίνησε, λοιπόν, η νέα σχολική χρονιά και στην ομάδα μας υπάρχει μεγάλη οικειότητα καθώς σχεδόν όλοι είμαστε μαζί από πέρυσι και όρεξη για καινούργιες εμπειρίες.
Έχουμε, επίσης, την τύχη να βρισκόμαστε στο χώρο που έχει την πιο άμεση επαφή με τον κήπο μας, που εννοείται όλοι λατρεύουμε.
Κι έτσι όπως το ένα φέρνει το άλλο όταν είσαι με παιδιά, στήσαμε μπροστά στη τζαμαρία αυτό το τραπέζι με τους φθινοπωρινούς "θησαυρούς" του κήπου μας -και κάποιους άλλους που φέραμε-, που κατέληξε να έχει μέχρι στιγμής:
- πέτρες,
- ξυλάκια,
- μικρές ρίζες,
- ήλιους λουλούδια που είχε φυτέψει με τα παιδιά πέρσι η κ. Ελένη,
- μια επίσης περσινή ξερή φασολιά που ξεριζώσαμε και έχει όλα τα μέρη ενός φυτού (ρίζα, βλαστό ακόμα και ξεραμένα φασόλια με τα στρογγυλά φασολάκια τους),
- κάστανα,
- καρύδια,
- κουκουνάρια και κυπαρισσόμηλα,
- ρόδια,
- πομ- πον στα χρώματα του φθινοπώρου,
- στάχυα,
- κάτι αγριόχορτα που μοιάζουν με στάχυα και κολλάνε στα ρούχα και στις κάλτσες πολύ και τσιμπάνε, που εμείς τα ονομάσαμε "τσιμπιτούδια",
- χόρτο συσκευασίας σε φυσικό χρώμα και αποξηραμένα λουλουδάκια,
- ένα λουλούδι που έκοψε ο Γιώργος από ένα κήπο καθώς ερχόταν,
- σπόρους για φύτεμα,
- καλαμπόκια ξερά.
Να αναφέρω και μερικά παιχνίδια- δραστηριότητες που προέκυψαν;
